Mantel MEE- de overstap naar online magazine

Opdrachtgever: MEE Mantelzorg (in opdracht van diverse gemeenten)

Mijn rol was het voeren van de regie over het proces van de overstap van fysiek magazine naar online magazine. We namen een jaar de tijd om lezers van Mantel MEE te betrekken bij deze overstap. In 2022 kwam de eerste editie online. Ik was betrokken bij de eerste twee edities en de eerste online Mantel MEE ging live in maart 2022. Daarin verzorgde ik onder andere onderstaand interview met Annelies Speelman. 

Het magazine kreeg een prachtige vormgeving en goede gebruiksvriendelijkheid door een prettige samenwerking met Jeroen van den Berg van DOEN Communicatie.


‘Ik blink nog steeds niet uit in hulp ontvangen, maar laat het steeds meer toe.’

Annelies Speelman (53) is mantelzorger voor haar man Henk (58). In 2016 kwam hij thuis te zitten met klachten van een burn-out. Er bleek veel meer aan de hand. Anderhalf jaar later kwam de diagnose: dementie. Annelies zag zichzelf niet als mantelzorger. Ze vertelt over het proces waarin ze verzorger werd van haar partner en over de stappen die ze moest nemen om goed voor haarzelf te zorgen. 

Ongemerkt mantelzorger 
Annelies: ‘Ik noemde mezelf lange tijd geen mantelzorger. Dat doe je toch gewoon? Uit liefde. Dus het hoeft geen naam te hebben.’ Toen ze thuis een ZorgMies inschakelde vanuit mantelzorgondersteuning en vragen moest beantwoorden, zette Annelies dit aan het denken. Het maakte dat ze meer naar haar situatie en zichzelf ging kijken. Ze vervolgt: ‘Het is nodig om met mensen te praten die je een spiegel voorhouden en kritisch kunnen kijken. Jezelf kwetsbaar opstellen en naar jezelf durven kijken is moeilijk, maar het helpt wel. Pas toen ben ik na gaan denken over hoe het eigenlijk met mij ging. Wat heb ik nodig om het vol te houden? Dat was een heel proces’.

Zelfzorg 
‘Prioriteit geven aan de zorg voor mijzelf,’ vertelt Annelies, ‘dat was ik niet gewend’. ‘Je zorgt voor je naasten, voor anderen. Ook in mijn werk als hulpverlener deed ik dat. Ik vind het fijn voor anderen te zorgen en haal daar ook een stuk voldoening uit. Maar als jouw leven 24/7 uit zorgen bestaat, slaat de weegschaal gemakkelijk door naar de andere kant. Hoe zorg je dan voor jezelf? Door meer te lezen over dit onderwerp, bijvoorbeeld van de Dementiedokter op sociale media, kwam ik erachter dat dit bij meer mensen speelt. Zij vinden het óók ingewikkeld. Die herkenning stelde gerust. Ik las het boek De vrolijke mantelzorger, wat inzichten gaf. Dat je pas goed voor de ander kan zorgen als je goed voor jezelf zorgt, hoorde ik natuurlijk wel vaker. Maar om dat écht te vertalen naar de praktijk kost tijd. Achteraf denk ik dat ik eerder de tijd voor mijzelf beter had moeten bewaken. Nu moest ik het bevechten. Het is moeilijk om dat weer opnieuw terug te pakken.’

Niet zielig 
Haar kinderen speelden een belangrijke rol in het kunnen zorgen voor zichzelf. Annelies: ‘Mijn zoons kwamen dan thuis om bij Henk te blijven en dan kon ik met mijn dochter op stap. Dat is wennen, de moederrol draait om. Iemand zei tegen mij: je moet ze gunnen dat ze dit voor jou mogen doen. Dat heeft geholpen, want zo is het natuurlijk ook. Ik blink nog steeds niet uit in hulp ontvangen, maar ik laat het steeds meer toe. Hulp krijgen ervaar ik ook als confronterend. Ik wil liever niet gezien worden als iemand die hulp nodig heeft; ik ben niet zielig. Het heeft natuurlijk ook met acceptatie te maken. Mantelzorg is ook je zorgen maken. Ik vind die mentale zorg het zwaarst.’

Dichterbij mijzelf
‘Al die clichés over voor jezelf zorgen,’ vertelt Annelies, ‘ze zijn allemaal waar. Je moet wel, anders raak je uit balans. Als ik aan mezelf voorbijga mis ik de connectie met mezelf, met mijn behoeften. Dan heb ik stress, zou ik meer gespannen en onrustiger zijn en minder open. Zorg nodigt uit om op je tenen te gaan lopen. Mantelzorg brengt mij ook veel dichterbij mijzelf. Wat wil ik? Wat heb ik nodig? Wat vind ik belangrijk? Die vragen moet je jezelf wel stellen. Doe je dat niet, dan voel je de energie weglekken. Van iemand met dementie ontvang je meestal geen waardering, dus moet je dat in jezelf vinden.’

Opladen 
Annelies heeft, met hulp van een mantelzorgmakelaar, een PGB (persoonsgebonden budget) geregeld waarmee ze thuis zorg in kan zetten. Dit geeft haar de ruimte om op te laden. Annelies: ‘Wandelen met onze hond Rover geeft mij energie. Ik laad ook op door op pad te gaan met een vriendin of op bezoek te gaan bij de kinderen. Natuur is ook erg belangrijk geworden. Even weg uit de drukte en van de dingen die moeten. Ik besef dan ook dat zorgen voor een ander van grote betekenis is, een zingeving. Het is mooi om te doen en ik waardeer het meer als ik regelmatig even uit de zorgsituatie kan stappen.’

 4 tips van Annelies om jezelf te helpen en weer op te laden:

• De Kunst van het ongelukkig zijn van Dirk de Wachter. Het boek gaat over wat nu echt van betekenis is in het leven.
• Vraag via je zorgverzekeraar hulp van een mantelzorgmakelaar om PGB aan te vragen. Met PGB kun je zorg op maat regelen. 
• Gebruik een app voor mindfulness-oefeningen om goed te ontspannen. Bijvoorbeeld de gratis app VGZ Mindfulness coach.
• Maak gebruik van de waardering die vele gemeentes aan mantelzorgers geven. Zoals de waardering van de gemeente Zwijndrecht, de mantelzorgpas. Het is leuk jezelf een cadeautje te geven, dat verdien je.

Hier zie je de online opzet van het magazine.