
Kampeerauto, magazine NKC - Magie in de Morvan
Opdrachtgever: NKC, Europa's grootste camperclub
Voor Kampeerauto beschreef ik mijn reis door de Morvan met mijn camperbusje. In tekst en beeld.
Wandelen, natuur en geschiedenis
Magie in de Morvan
Ooit bloeiden er steden van het Romeinse rijk en ook de Vikingen sloegen er hun slag. Nu kenmerkt de Morvan zich door rust, natuur en imposante resten van een rijke historie. Met mijn VW T4 laat ik mij tien dagen betoveren door de charme van dit sprookjesachtige nationale park, gelegen in het midden van een denkbeeldige lijn tussen Parijs en Genève.
Tekst en foto’s Patricia van der Put
Na een bezoek aan de stad Avallon, met het oude centrum prachtig hooggelegen op een granieten rots, rij ik door naar een van de vele meren die de Morvan rijk is. Het plan is namelijk om te gaan kanoën en zwemmen. Maar dat plan valt in het water. Bij wijze van spreken dan: het Lac du Settons blijkt te zijn drooggelegd, in verband met werkzaamheden aan de stuwdam. Een meer dan uniek alternatief is het wandelen over de bodem van het drooggevallen meer. Op een deel ervan is dit toegestaan, op eigen risico. De verwachting is dat het meer in de zomer van 2024 weer met water is gevuld. Omdat watersport nu op het programma staat, ga ik door richting Chateau-Chinon.
Onderweg rijd ik rond het meer van Pannecière-Chaumad, prachtig gelegen in de bossen. Een meer met water ziet er toch beter uit en het zwemmen en kanoën kan ik hier afvinken. In Chateau-Chinon wandel ik naar boven om vanaf Panorama du Calvaire het uitzicht over de stad en de groene omgeving te bewonderen. Café Montana, een knus cafeetje met Franse sfeer, serveert een lekkere en betaalbare lunch. Ooit was de latere president François Mitterrand hier burgemeester. Hij zorgde ervoor dat de Morvan in 1970 de status kreeg van natuurpark en daarmee beschermd natuurgebied is. Het Museum van Septennat herinnert aan deze bijzondere burgervader: hier zijn staatsgeschenken verzameld die Mitterrand tijdens zijn presidentschap ontving.
Sprookjesachtig
Wandelen in de Morvan kan volop. Dan kan ook direct vanaf Camping La Fougeraie, een rustige groene camping met grote plekken. Weer valt op dat je tijdens wandelingen door de Morvan vaak de enige bent. Dat geldt overigens ook voor het verkeer: rijdend door bossen en velden zie ik zelden tegenliggers. Wanneer ’s ochtends de mist in glooiend landschap hangt, pianomuziek van Agnes Obel door mijn busje galmt en ik door ongerepte natuur rijd, voelt het sprookjesachtig. Als er ook nog een paar herten over de weg springen en een buizerd naast mijn bus vliegt, heb ik een kippenvelmomentje. Magisch.
Tijd voor het echte wandelwerk. Echt hoge bergen heeft de Morvan niet, maar met 821 meter vormt de Mont Beuvray een stevige klim. Deels langs eeuwenoude eiken en beuken met mysterieuze vormen, die getuigen van de bijzondere ecologische waarde van het gebied. Net als de vele zeldzame plantensoorten. Het uitzicht loont de moeite van de klim, al is vandaag de Mont Blanc niet te zien, wat bij helder weer wel het geval moet zijn. De berg heeft ook een rijk verleden. In de tweede eeuw voor Christus vestigden een Gallisch volk zijn hoofdstad Bibracte op de Mont Beuvray. Wandelend door de resten van ooit een bruisende stad zie ik archeologen aan het werk. Bij de ingang van de stad is een modern museum, waar de audiotoer de museumstukken haast tot leven wekt. Vooral de prachtige sieraden trekken mijn aandacht. Ze zijn tijdloos, ik zou ze zo willen dragen.
Grootste verrassing
De volgende overnachtingsplaats, Camping La Forêt du Morvan, biedt een prachtig uitzicht. En soms scharrelen er kippen voor de camper en huppelt er een konijntje voorbij. De vriendelijke Nederlandse eigenaren wijzen mij op de zelfbedieningsbar, waar je naast drank ook wandelkaarten vindt.
De route vervolgt zich naar het dorpje Luzy, om daar een bezoekje te brengen aan La crêpe dans les étoiles, een kleine crêperie in een oud vakhuisje. De streekspecialiteit Galette du Morvan is een ontdekking om je vingers bij op te eten: een traditionele hartige pannenkoek van boekweitmeel, gevuld met groenten en paddenstoelen.
Met een goed gevulde maag vervolg ik de reis naar Paldenshangpa La Boulaye, voor mij de grootste verrassing van de Morvan. Tussen de groene heuvels doemt een grote Tibetaanse boeddhistische tempel op, een surrealistisch beeld. Door de zon oogt het imposante gebouw nóg witter. Binnen kijk ik mijn ogen uit door de kleuren en de gigantische beelden. In de zandkunst in de vitrine is te zien dat soms een vlieg het perfecte plaatje heeft verstoord. En na een wandeling door de strak onderhouden tuin met prachtige rozen ga ik heel zen weer verder op pad.
Imposante stadspoort
Na het indrukwekkende bezoek aan de tempel rijd ik door naar kampeerboerderij Les Sauges, waar ik zelf een plek mag uitzoeken. Dankzij het uitstekende zicht op de sterrenhemel kan ik heel wat wensen doen bij vallende sterren. Les Sauges is een organische boerderij, camping en creatieve broedplaats in een: een plek om energie op te doen. De Nederlandse eigenaar Saskia Relker geeft makers de ruimte om te creëren. Ze mogen er experimenteren, bouwen en ontwerpen in een grote schuur. Het levert een mooi gesprek op met een Nederlands stel die eigenhandig een yurt aan het maken is. De regenboog die in de namiddag verschijnt, benadrukt nog even de magie van deze bijzondere plaats in de natuur.
Op weg naar mijn laatste trekpleister in de Morvan, Autun, maak ik een tussenstop bij Signal d’Uchon, voor een wandeling langs de bijzondere rotsformaties. Bij mooi weer moet er een prachtig uitzicht zijn, maar dankzij een dikke mistlaag mag ik het aan de hand van de panoramatafel doen met een voorstelling hiervan. In ieder geval kan ik zien wat ik mis. Vervolgens rijdend in de richting van Autun, zie ik in de verte de kathedraal al boven de stad uitsteken. Niet veel later levert het met de camper door de imposante stadspoort rijden een wowgevoel op.
Autun is een oude Romeinse stad, ooit belangrijker dan Rome, met indrukwekkende gebouwen. Het oude Romeinse theater bewijst zich bovendien als de ideale lunchplek met lekkere broodjes van Boulangerie l’ Autunale. Wandelend door de stad en de kathedraal voelt het alsof ik door een levend geschiedenisboek loop. Een plaquette getuigt ervan dat Napoléon Bonaparte hier nog een tijd onderwijs heeft genoten. Het Muséum d’Histoire Naturelle is wat kneuterig en kitscherig, maar daardoor ook erg leuk om te bezoeken. Na een gezellig praatje met de medewerker van het museum geeft ze mij een derde button cadeau als ik er twee koop. We delen een gratis glimlach.
Ervaringsdeskundige
Op weg van de Morvan naar Luxemburg, voor een concert van zanger Paolo Nutini, wacht mij een onaangename verrassing: als ik tussen vrachtwagens in op de tweede baan van de snelweg rijd, houdt uit het niets mijn motor ermee op. Met adrenaline pompend door mijn lijf krijg ik mijn bus rollend weer aan de praat en kan ik net veilig de afslag nemen. Als ik parkeer op een pleintje in het dorp geeft mijn bus er echt de brui aan. Het is al avond en de sleepdienst brengt mij naar een hotel en mijn bus naar een garage in Thionville. Het tegenovergestelde van de Morvan: luidruchtig, druk en vies.
De monteurs kunnen de oorzaak niet vinden en een dag later staat er een vervangende camper klaar, waarna mijn VW naar Nederland wordt vervoerd, waar later blijkt dat er een probleem is met de krukas. Van een camperbus van 28 jaar oud naar een bijna gloednieuwe camper is even wennen, maar het is een prima oplossing. Omdat de vervangende camper een Duits kenteken heeft, groeten nu ook alle Duitse camperaars mij. Vrolijk zwaai ik terug. Als ervaringsdeskundige kan ik nu bevestigen dat een NKC-verzekering een goede keuze is. Net op tijd ben ik in Luxemburg, waar dit mooie avontuur eindigt. En het concert? Dat blijkt net zo magisch als de Morvan.
Dit artikel is verschenen in maart 2024 in Kampeerauto nummer 2, het magazine van het NKC. Voor het NKC schreef en schrijf ik ook enkele artikelen voor de website.
